ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ!!!

Αφού πέρασαν μερικές ώρες από τον τελικό του Ολυμπιακού με τους Ρώσους μπορώ να μιλήσω πιο ψύχραιμα κι όχι ποτισμένος από το μεθύσι της α-πί-στευ-της νίκης του Θρύλου!Τα τελευταία 15 χρόνια που παρακολουθώ μπάσκετ δεν θυμάμαι τέτοια ανατροπή σε επίπεδο συλλόγων αν σκεφτεί κανείς και την διαφορά των δύο ομάδων σε μπάτζετ και ατομικό αθλητικό επίπεδο!Και πόσο όμορφο να βλέπεις τον θεωρητικά μικρότερο να κερδίζει τον ισχυρότερο...Μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης που κατάφερε να αγαπηθεί ακόμη κι από οπαδούς αντίπαλων ομάδων και να χειροκροτηθεί από παναθηναϊκούς μέσα στο γήπεδο μετά το τέλος του ματς.


Όταν το Πάσχα συζητούσαμε με την παρέα μου για το φάιναλ φορ και για  ποιος θα σηκώσει το κύπελλο,δεν δίναμε πολλές πιθανότητες στις ελληνικές ομάδες και δη στον Ολυμπιακό εκτός απ΄τον φίλο μου τον Δημήτρη που έλεγε ότι η ΤΣΣΚΑ είναι στα μέτρα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ αντίθετα δεν ταιριάζει στον ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΌ.Ο τελικός έμοιαζε με την μονομαχία του Ρόκυ εναντίον του Ιβάν Ντράγκο που ο πρώτος τρώει πολύ ξύλο σ'όλους τους γύρους αλλά στον τελευταίο επανακάμπτει και νικάει γνωρίζοντας την αποθέωση!Με μόνο 20 πόντους στο 1ο ημίχρονο ήταν αδιανόητο να περιμένεις νικητή τον Θρύλο.Η διαφορά  έφτασε και τους 19 πόντους αλλά τα παλικάρια ποτέ δεν τα παράτησαν!Με τον Σπανούλη(ηγετική φυσιογνωμία) να είναι ο μοναδικός διακριθείς μέχρι το 3ο δεκάλεπτο ,στο 4ο ανέλαβαν δράση οι Σλούκας ,Παπανικολάου(μεγάλος παίκτης σε άμυνα και επίθεση) και Μάντζαρης που δεν άφησε τον "τρελό"-Τεόντοσιτς να συνεχίσει τα τρίποντα.Μεγάλη μνεία στον Πρίντεζη που φέτος είναι άλλος παίκτης και το χουκ το στο τέλος θα μείνει στην ιστορία.Η ΤΣΣΚΑ πλήρωσε την αλαζονεία της και τις κακές επιλογές του Μίλος στο 4ο δεκάλεπτο...Τα ψηλά σώματα των παικτών της δεν έφεραν τη νίκη ενώ ο Θρύλος χωρίς ψηλούς αλλά με αθλητική ομάδα (βλέπε Χάινς) και φοβερή δίψα για διάκριση τα κατάφερε!

Το μέλλον ανήκει σ'αυτούς που πιστεύουν στα όνειρα τους, όπως είχε πει η Eleanor Roosvelt κάτι που ταιριάζει γάντι στον Ολυμπιακό.Πρόεδροι,προπονητής και παίκτες πίστεψαν  στην προσπάθεια τους από την αρχή της σαιζόν και δικαιώθηκαν.Μόνο ο κόσμος δεν πίστευε πολύ άλλωστε πολλά τα χρόνια χωρίς σοβαρό τίτλο...Με τους Αγγελόπουλους έτοιμους να αποχωρήσουν το περασμένο καλοκαίρι από τη διοίκηση,τι δικαίωση να παίρνουν την Ευρωλίγκα με νεαρά παιδιά ,πολλούς Έλληνες στο ρόστερ και χωρίς το μπάτζετ των προηγούμενων ετών!Και ένας Ίβκοβιτς,δάσκαλος που έμαθε τις αρχές της σκληρής δουλειάς,της υπομονής και της ομαδικότητας στους παίκτες του και έκανε ματ στην σκακιέρα τον Καζλάουσκας(προπονητή της ΤΣΣΚΑ).Το είχε πει γύρω στο Δεκέμβρη ότι με δύο μεταγραφές η ομάδα πάει φάιναλ φορ.Πράγματι ο Λο κι ο Ντόρσει συνέβαλαν τα μέγιστα.Ένα είναι σίγουρο,ότι μέσα στη χρονιά εξελίχθηκε τρομακτικά η ομάδα και από εκεί που είχε στόχο να περάσει στη 2η φάση και με το ζόρι έκανε διπλά στο εξωτερικό τελικά πήγε φάιναλ φορ και το σήκωσε!

Μετά το EURO 2004,τη νίκη επί των Η.Π.Α  στο mundobasket το 2006 το χθεσινό ήταν κάτι εντελώς απροσδόκητο για μένα!Και είναι μεγαλύτερη η ευτυχία να κερδίζεις εκεί που δεν το περιμένεις.Θα τη θυμάμαι για πάντα αυτήν την υπέρβαση μέχρι να έρθει άλλη μεγαλύτερη σε μπάσκετ ή ποδόσφαιρο!!