Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Τελευταία ευκαιρία αλλαγής, η λαϊκή εντολή...

  
         Αφού οριστικοποιήθηκαν τελικά οι εκλογές για την 6η Μαΐου ,καλούμαστε να αποφασίσουμε για το πολιτικό-οικονομικό μέλλον της χώρας μας. Η ψήφος μας μην ξεχνάμε αποτελεί κατά το Σύνταγμα δικαίωμα και υποχρέωση του καθενός .Ας αντιληφθούμε σοβαρά έστω για μια φορά πόση σημασία έχει αυτή η πράξη μας!
      Πώς είναι δυνατόν να συγκεντρώνει τέτοια ποσοστά στις δημοσκοπήσεις(αν είναι αληθή τα στοιχεία που μας γνωστοποιούν) το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας την ώρα που η πλειονότητα των βουλευτών της ψήφιζε πριν λίγους μήνες το μνημόνιο 2;Και πόσο αμνήμονες είμαστε τελικά ως λαός; Απλώς να θυμήσω ότι όταν κυβερνούσε το συγκεκριμένο κόμμα πριν τις εκλογές του 2009 τα σκάνδαλα τους ήταν εκκωφαντικά... Η μήπως το ΠA.ΣΟ.Κ που με νέο ηγέτη τον Βενιζέλο είναι καλύτερη λύση; Αυτοί έφεραν το Δ.Ν.Τ στη χώρα μας πριν καλά καλά κυβερνήσουν την τελευταία εφιαλτική τριετία. Αυτά τα δύο κόμματα ευθύνονται σε μεγαλύτερο ποσοστό για τους εξευτελιστικούς μισθούς των εργαζομένων(σε λίγο θα εξισωθούν με αυτούς της Βουλγαρίας),για τις περικοπές των συντάξεων και για την αλματώδη ανεργία( 21%,εδώ έχουμε ντέρμπι με τους Ισπανούς), αφού υπέγραψαν τα μνημόνια.
      Η αριστερά κρατά το αντιμνημονιακό λάβαρο και αντιστέκεται αλλά χρειάζεται πρόταση πειστική για το αύριο της χώρας ώστε να πεισθεί ο λαός  να τους ψηφίσει. Είναι ανεβασμένα βέβαια στις δημοσκοπήσεις τα αριστερά κόμματα κι ο Τσίπρας ισοψηφεί με τον Σαμαρά ως καταλληλότερος πρωθυπουργός(15%σύμφωνα με την Public Issue). Τα υπόλοιπα κόμματα απ’ το χώρο της δεξιάς ,του κέντρου και της ακροδεξιάς θα διεκδικήσουν την είσοδο τους στο κοινοβούλιο άλλα με μεγαλύτερες και άλλα με μικρότερες πιθανότητες.
     Με την προσωπική μας ψήφο θα δηλώσουμε τι κυβέρνηση επιθυμούμε. Αν θέλουμε κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων ή κυβέρνηση συνεργασίας με συμμετοχή αριστερών κομμάτων τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναν σημαντικό πυρήνα αποφάσεων. Προσωπική μου άποψη, κάποια στιγμή πρέπει να αναλάβουν δράση ακαδημαϊκοί οι οποίοι σε συνεργασία με κάποιους τεχνοκράτες αντίθετης φυσικά πολιτικό-οικονομικής ιδεολογίας από τον κύριο Παπαδήμο θα συγκροτήσουν μια νέα πολιτική δύναμη ικανή να αλλάξει την κατάσταση! Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι θα κατέβουν ανιδιοτελώς  και με ουσιαστικές προτάσεις.  
      Αυτός ο λαός ο οποίος έχει χάσει την εθνική κυριαρχία του  καλείται να επιδείξει ορθή πολιτική κρίση και να μην ‘’τουμπαριστεί’’ από πολιτικά παιχνίδια τύπου λαθρομετανάστευση και Άκη Τσοχατζόπουλου .Δεν νομίζω ότι  η αποχή θα αποτελούσε λύση, αφού έτσι , απαξιώνεται η εκλογική διαδικασία, αφήνουμε τους λίγους να αποφασίζουν για τους πολλούς και  νομιμοποιούνται οι αυριανές αποφάσεις των πολιτικών.
     Ας ξεχάσουμε για μια φορά όλοι το ρουσφέτι , τις πελατειακές σχέσεις και να ψηφίσουμε ελεύθερα και για το δημόσιο συμφέρον. Οι ηλικιωμένοι για τα παιδιά και τα εγγόνια τους, οι γονείς για τα παιδιά και τη γενιά που τους διαδέχεται και οι νέοι για το μέλλον που ονειρεύονται! Μην δώσουμε το δικαίωμα σε κανέναν φαταούλα -κυριολεκτικά και μεταφορικά- πολιτικό να δηλώσει <<μαζί τα φάγαμε>>!
   Τέλος,παραβιάζεται η αρχή της λαϊκής μας κυριαρχία αφού ποτέ δεν μας ρώτησαν αν συμφωνούμε με το μνημόνιο, ενώ η εκτελεστική και νομοθετική εξουσία λειτουργούν καθ’ υπαγόρευση  των δανειστών μας. Με λίγα λόγια το μνημόνιο καταλύει το Σύνταγμα με βίαιο τρόπο μάλιστα  και πλέον άλλοι αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.  «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.» (άρθρο 120 παρ. 4 Σ).Ας ξεκινήσει λοιπόν αυτή η αντίσταση μέσω των εκλογών!                                                                                                                                 
                                                                                                      
                                                                                                       Νίκος Τ.

1 σχόλιο:

  1. Πολύ ωραίο το άρθρο σου Νίκο.
    Μόνο να σου διευκρινίσω, ότι η αποχή ΣΙΓΟΥΡΑ δεν αποτελεί λύση, αφού αν ψήφιζαν 3 στους 10 ένα κόμμα και στη συνέχεια 2 από τους 10 απείχαν από τις εκλογές τότε το ίδιο κόμμα θα είχε 3 στους 8.
    (3/10 < 3/8)
    Το κερασάκι στην τούρτα πάντως το έβαλες με την τελευταία παράγραφο!
    Μπράβο Νικολή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή